نگاه دیگر

سمعک ها می توانند به شیوه های  مختلف طبقه بندی شوند، ساده ترین راه طبقه بندی آنها طبق محل استفاده از آنهاست که بر اندازه ی سمعک نیز دلالت می کند. بزرگترین نوع سمعک ها، سمعک جیبی است. این سمعک ها حدود  60×40×15mm هستند (تقریبا 2×2×o.5 inch) همان طور که از اسمشان بر می آید در مکانی از بدن مثل جیب، در یک کیف، اطراف گردن یا روی کمربند استفاده می  شوند. این سمعک ها از طریق یک کابل شامل دو یا سه سیم به یک رسیور متصل می شوند که از هر کدام صدای تقویت شده خارج می شود. رسیور معمولاَ به یک قالب متصل می شود که مخصوص concha و کانال گوش هر کس ساخته شده است. کوچک ترین نوع سمعک، سمعک پشت گوشی است(BTE). فقط دو قطعه در این سمعک وجود دارد، میکروفون و مدار الکترونیکی و رسیور در جعبه ی موز شکل مخصوص نصب شده اند و صوت از طریق یک تیوب به قالب مخصوص منتقل می شود. سمعک BTE در شکل 7-1 نشان داده شده است. 

نوع بعدی سمعک داخل گوشی  (ITE)است این سمعک اینترتون ها در سایز باهم متفاوت اند از فرم های full-concha که همان طور از اسمش پیداست کل ورودی concha به علاوه ی حدود نصف طول کانال گوش را پر می کند. نوع کوچکتر سمعک ITE، نوع half-concha یا half-shell ITE است که فقط نیمه ی پایین concha یا cavumm را پر می کند. نوع بعدی سمعک low-profile ITE است که به خارج کانال گوش وسعت پیدا نمی کند تا کل concha را پر کند. شکل های مختلف گوش در شکل 2-5 نشان داده شده است. هنگامی که یک سمعک ITE بخش کوچکی از کاووم را بقدر کافی اشغال کرد، به عنوان یک سمعک استارکی داخل کانال (ITC) شناخته می شود (از نام سمعک ITC انتظار می رود که به طور کامل داخل کانال گوش قرار گیرد اما این نام بیشتر بازتاب فلسفه ی خوش بینانه ی بازار یابی از توصیف دقیق محلی است که سمعک قرار می گیرد).