نگاه دیگر

درون اندام کورتی، این رشته ها احتمالا یک مرتبه در دستجاب مارپیچ داخلی برای مسافت کوتاهی پیچ می خورد، و از دستجاب مارپیچ تونل عبور کرده و سپس در عرض تونل مثل رشته های بالارونده تونل، در بیشتر گونه ها حرکت می کند. در ناحیه جانبی تونل، رشته ها به سرعت به شاخه هایی تقسیم می شوند که از التهاب مارپیچ خارجی بصورت راسی و قاعده ای حرکت می کنند.

بر پایه های OHC ها، رشته های وابران، پایانه های بزرگی را تشکیل می دهند که حاوی وزیکول های سمعک سیناپسی فراوان و میتوکندری های بزرگ می باشد. یک سیسترنای مسطح از شبکه اندوپلاسمی صاف (یعنی سیترنای زیر سیناپسی) در مجاورت هر کدام از پایانه های عصب آوران در OHC ها می باشد.

لیگامنت مارپیچی و خط عروقی (stria vascularis) :

لیگامنت مارپیچی (SPL) در موقعیت جانبی نسبت به مجرای حلزونی و بین استخوان حلزونی و ناحیه جانبی خط عروقی قرار می گیرد (شکل 4-8) و حاوی فیبروسیت ها، مواد ماتریکس خارج سلولی و عروق خونی می باشد  مایع پری لنف فضای بین سلولی لیگمنت مارپیچی را پر می کند. بنابراین لیگامنت مارپیچی ، یک مسیر ثانویه از ارتباطات بین نردبان صماخی و نردبان دهلیزی را علاوه بر هیلکوترما ایجاد می کند.

غشای رایسنر به لیگامنت مارپیچی در نزدیکی انتهای فوقانی آن متصل شده یعنی جاییکه انتهای فوقانی خط عروقی قرار می گیرد. غشای قاعده ای در نزدیکی انتهای تحتانی لیگامنت مارپیچی وارد آن می گردد.

خط عروقی (یعنی نوار یا همان خط عروقی) از سه لایه سلولی (یعنی حاشیه ای (M)، میانی (I) و قاعده ای یا پایه (B) و یک شبکه درون اپتیلیومی از مویرگ ها (C) تشکیل یافته است (شکل 9-8).

سلول های حاشیه ای بعنوان کروموفیل شناخته می شوند زیرا آنها رنگ تیره به خود می گیرند. آنها با فضای اندولفنی در تماس بوده و بوسیله اتصالات محکم در حاشیه های لومینار خود به آن متصل می شوند.

سطوح قاعده ای- جانبی آنها به شدت احاطه شده و تاخوردگی ها شامل میتوکندری های متعددی می باشد. سلول های حاشیه ای به نظر می آید که پتاسیم ترشح می کنند که در یک غلظت بالا در آندولنف یافت می شود.

سلول های میانی بعنوان کروموفوب (رنگ گریز) شناخته می شوند زیرا آنها رنگ روشن به خود می گیرند. این سلول ها، ملانوسیت ها هستند زیرا در تمام پستانداران رنگیزه دار، حاوی یک تعداد متنوعی از گرانول های ملانینی می باشند. این سلول ها به نظر می آید که پتانسیل الکتریکی مثبت (یعنی 80+ تا 100+ میلی ولت) در فضای آندوانفی ایجاد می کند. سلول های قاعده ای (B) مسطح بوده و هم پوشانی داشته و یک لایه پیوسته ای ایجاد می کند که ناحیه قدامی خط عروقی را از لیگامنت مارپیچی جدا می نماید. این سلول ها بوسیله اتصالات محکم به یکدیگر متصل می شوند. آنها یک غلاف به دور هر مویرگی که از خط عروقی خارج می شود و یا وارد آن می شود، تشکیل می دهند.

بخاطر اتصالات محکم بین سلول های حاشیه ای مجاور و بین سلول های هم پوشان قاعده ای، ناحیه قدامی خط عروقی، در لیگامنت مارپیچی از پری لنف و در فضای آندولنفی از لنف جدا می شود.