اشنایی با خرید سمعک اتیکن
سمعک های programmable یک گزینه "تنظیم اولیه" دارند که مقادیرآستانه (و UCL اگر لازم
باشد) را می گیردو پیش تنظیمات سمعک را براساس یک فرمول فیتینگ شناخته شده (مثل
NAL-NL1 یا DSL[i/o] یا الگوریتم اختصاصی تولید کننده خرید سمعک اتیکن انجام می دهد. بسیاری از الگوریتم های ا
ختصاصی تولید کننده به طور قابل توجهی با دو نمونه از پدیرفته ترین فیتینگ های اساسی
یعنیDSL[i/o] و NAL-NL1متفاوتند. به یاد آورید که هدف "تنظیم اولیه" تعیین یک نقطه شروع
برای مرحله ای است که ادیولوژیست تنظیمات گوش واقعی برای برنامه تنظیم نهایی را به کار می
برد.
صفحه تولید کننده برای یک سمعک قابل برنامه ریزی نشان خواهد داد که هر دو"کوپلر" و "بهره
الحاقی" یا REAR براساس تنظیمات سمعک تخمین زده می شوند. توجه به این مورد ضروری است
که ادیولوژیست این مقادیر تخمینی را برای تنظیم عملکرد سمعک برنامه ریزی شده استفاده نمی کند.
این تخمین ها برای مشخصات گوش هرفرد به طورجداگانه (قبلا توضیح داده شده) و در مورد
سمعک های سفارشی (ITE، ITC، CIC) محاسبه نمی شود. این اطلاعات براساس سمعک های
میانگین می باشند، نه سمعک های وصل شده به کامپیوتر. گراف های تولیدکننده باید تنها برای بدست
آوردن یک تخمین ازمواردی که تغییر ایجادشده در برنامه ریزی خاص را تحت تاثیر قرار می
دهد،به کار روند (مثل افزایش یا کاهش بهره).
ادیولوژیست باید همه مشخصاتی که هنگام برنامه ریزی سمعک ها باید انتخاب شوند، را درنظر
بگیرد. اگر سمعک های قابل برنامه ریزی چندحافظه ای سفارش داده شده باشند باید یک پاسخ
آغازین برای هر حافظه انتخاب شود. ادیولوژیست باید به نتیجه این کار فکرکند قبل از اینکه به
سادگی از تنظیمات defult برای چندحافظه استفاده کند. شکل 5-17 پاسخ بهره کوپلربدست آمده
برای 4حافظه یک سمعک قابل برنامه ریزی به هنگام انتخاب حالت "تنظیم اولیه" را توضیح می
دهد. تصور اینکه چطور هر یک از این حافظه ها ممکن است برای پاسخ های بدست آمده به کار
روند، مشکل است. ادیولوژیست یک سمعک چندحافظه ای را برای یک دلیل خاص انتخاب می کند
و می خواهد که حافظه ها را برطبق آن اختصاصی کند. به عنوان مثال ممکن است که داشتن
تنظیمات پاسخ یک میکروفون omnidirectional (بدون جهت) برای DSL[i/o] یا NAL-NL1 در
حافظه 1 و یک پاسخ Directional (جهت دار) در حافظه 2 مطلوب باشد.
قبل از رسیدن بیمار، ادیولوژیست ممکن است بخواهد پاسخ فرکانس پایین برای حافظه میکروفون
Directional را براساس اطلاعات بدست آمده توسط Ricketts و Henry (2002) متعادل کند که
یافته های این دانشمندان نشان می دهد که کاهش طبیعی تقویت فرکانس های پایین به علت میکروفون
Directional ممکن است برای شنونده ای با آستانه های فرکانس پایین ضعیف تر از 40dB مضر
باشد.