نحوه استفاده از سمعک

میکروفن پایینی فرض شده که طوری جایگذاری شده که فقط نویز را دریافت می‌کند. استفاده از سمعک در این میکروفن میکروفن مرجع نامیده می‌شود. فرض شده که نویز وارد شده به هر دو میکروفن از منبع یکسانی می‌آید، اما به دو میکروفن با فازهای متفاوتی می‌رسد، و بنابراین در هر میکروفن شکل موج متفاوتی دارد.

اگر نویز در میکروفن مرجع بتواند فیلتر شود تا اختلاف فازهای آکوستیکی گرفته شده به وسیله نویز دو میکروفن را جبران کند، این نویز فیلتر شده می‌تواند کم شده باشد از مخلوط سیگنال و نویز دریافت شده به وسیله میکروفن اصلی. اگر فیلترینگ و کاهش به طور کاملی انجام شود نتیجه صرفا گفتار خواهد بود.

فیلتر به وسیله تغییر تطبیقی پاسخش در مسیری که توان سیگنال خروجی را به حداقل می‌رساند به شکل ایده‌آلی نزدیک می‌شود (بنابراین لغت LMS، به عنوان توان متناسب با مربع سیگنال است). سیستم‌ها به طور نمونه با این پاسخ در کمتر از یک ثانیه وفق می‌شوند. سیستم widrow LMS (برداشت حداقل میانگین مربعات)، می‌تواند SNR را dB30 یا بیشتر افزایش دهد و یک سیگنال مرجع مناسب و در دسترسی را فراهم کند. برای سمعک استخوانی پوشش سری، اما ممکن نیست تنها یک میکروفن قرار دهد، که فقط نویز را دریافت کند.

اگر میکرون مرجع بعضی سیگنال‌ها را شامل شود، فیلتر به شکلی که تا حدی هر دو سیگنال و نویز را کنسل کند وفق خواهد شد. هرچند این موقعیت چاره‌ناپذیر نیست.

 یک راه که یک مرجع نویز می‌تواند در انواع سمعک پوشش سری به دست آید. این آرایش، به عنوان gariffiths jim-beamformer شناخته شده، در هر طرف سر یک میکروفن قرار دارد کار می‌کند. وقتی که سیگنال درخواستی در جهت جلو مشخص است، آنجا باید سیگنال جزئی خروجی از کاهنده در زنجیره پایینی باشد زیرا خروجی از دو میکروفن باید از بین برود.

در نتیجه این کاهنده عمدتا نویز را شامل می‌شود. جمع‌کننده در قله به هم می‌پیوندد، هرچند، خروجی مجموعه‌ای از سیگنال و نویز قسمت Griffiths-jim beamformer سمت راست نقطه‌چین ، که مساوی با مواد widroul adaptive noise reduction. سپس عملکرد فیلترینگ و کاهش برای پیشرفت سیگنال به نویز SNR لازم است.