نگاه دیگر

فیلترینگ تطبیقی از این نوع اینگونه توصیف شده، کارهای خوب تحت شرایط معین، به ویژه جایی که تنها یک منبع نویز وجود دارد، بدون بازآوایی و یک SNR خیلی ضعیف، فیلتر تطبیقی و تاثیر سمعک بر شنوایی می‌تواند ویژگی‌هایش را تغییر دهد تا اینکه الگوی جهت‌داری آرایش تقریبا به طور کامل در جهت نویز صفر باشد. تحت این شرایط مطلوب SNR می‌تواند به مقدار dB30 بهبود یابد.

با این حال، شرایطی وجود دارد که افزایشی تا این حد بزرگ (dB30) را می‌تواند انتظار داشت.

متأسفانه یک beam former با تنها دو میکروفن سمعک استخوانی می‌تواند یک null (تیزی در کاهش نویز) تنها در یک جهت در یک زمان تولید کند.

در نتیجه اگر دو منبع نویز باشد، هر دوی آنها نمی‌توانند از بین بروند.

به طور کلی، یک beamformer ساخته شده از n میکروفن همه سویه می‌تواند تنها n-1 منبع نویز مختلف را از بین ببرد. بازآوایی به میزان زیادی اثر آرایش‌های تطبیقی را کاهش می‌دهد. به جز مواردی که گوینده خیلی نزدیک باشد، بازآوایی باعث می‌شود قسمت قابل توجه انرژی گفتار از همه جهات برسد.

در نتیجه، نویز سیگنال مرجع گفتار را به خوبی نویز شامل خواهد بود. این مجموعه (ترکیب نویز و گفتار) آن مشکل را برای تطبیق در فیلتر ایجاد می‌کند، بنابراین اثر حذف نویز را کاهش می‌دهد.

همچنین کاهنده می‌خواهد مقداری از گفتار را به خوبی نویز از بین ببرد و بنابراین بر کیفیت گفتار اثر خواهد گذاشت.

Beamformer برای درمان قطعی وزوز گوش و به حداقل رساندن می‌تواند در راه‌های مختلفی اصلاح شود، اما از این مشکلات اجتناب کلی نیست، در یکی از این اصلاحات یک آشکارساز speech/non speech بر پایه یک ساختار ضربانی و یا سطح کلی سیگنال‌های گفتاری، به کار برده شد تا مانع تغییر پاسخ فیلتر تطبیقی، هنگامی که تصور می‌شود گفتار وجود دارد، شود.